Woda oczyszczona w laboratorium
Aktualny przegląd wiedzy o technologiach oczyszczania i zastosowaniach wody
w warunkach współczesnego laboratorium
W dzisiejszym laboratorium dostępność czystej wody jest nieodzowna.
Jeśli konsument domowy traktuje wodę z kranu jako "czystą", to naukowiec
w laboratorium uważa ją za silnie zanieczyszczoną. Powszechne jest wśród
badaczy zajmujących się pracami analitycznymi oraz eksperymentalnymi
zainteresowanie pierwiastkami i związkami chemicznymi w zakresach stężeń
części na miliard (ppb).
Badania biotechnologiczne są szczególnie czułe na substancje biologicznie
aktywne, takie jak endotoksyny, RNase i DNase, metale przejściowe oraz
rozpuszczone związki organiczne. Wysokosprawna chromatografia cieczowa
(HPLC) wymaga wody ultra-czystej, o bardzo niskim zanieczyszczeniu
organicznym, głównie jako składnik eluentu. Naturalnie badania śladowych
zanieczyszczeń wymagają wody wolnej od składników, które będą oznaczane, ale
również od wszelkich potencjalnie zakłócających.
Zagadnienia omówione w tym poradniku:
Poza tematyką związaną bezpośrednio z wodą oczyszczoną - podajemy omówienie filtracji płynów
oraz przegląd
Woda oczyszczona - porady do stosowania
- Przechowywanie wody oczyszczonej powinno być ograniczone do absolutnego minimum w celu
uniknięcia pogarszania się jej jakości.
- Czystość mikrobiologiczna wody w systemie oczyszczania wody może być utrzymana tylko
poprzez stałe cyrkulowanie wody przez poszczególne etapy oczyszczania, łącznie ze
zbiornikiem magazynowym.
- Aby powstrzymać rozrost alg, należy unikać używania przezroczystych zbiorników i rurociągów,
oraz, jeśli to możliwe, unikać instalowania zbiorników magazynowych blisko bezpośredniego
nasłonecznienia lub źródeł ciepła.
- Dejonizatory mogą pracować na bardzo niskim ciśnieniu, ponieważ odmiennie od odwróconej
osmozy, jakość wody w tym przypadku nie zależy od ciśnienia. Zwykle, grawitacyjnie
zasilane dejonizatory mogą pracować na zasilaniu 2 metry słupa wody.
- Należy zapewnić odpowiedni przepływ przez dejonizator, aby uniknąć "kanałowania"
przez złoże żywicy, które będzie przyczyną słabej jakości oraz niskiej pojemności.
- Wiele systemów odwróconej osmozy pracujących na ciśnieniu sieci wodociągowej ma wydajność
określoną dla ciśnienia 3 bar. Jeśli ciśnienie zasilające jest niższe, zmniejszenie
przepływu oraz jakości będzie wyraźne.
- Należy regularnie wymieniać wkłady dejonizacyjne, najrzadziej co 6 miesięcy, dla
zminimalizowania możliwości zakażenia bakteryjnego.
- Zawsze po okresie braku aktywności należy spuścić pierwsze 2-3 litry wody do odpływu,
np. po weekendzie, szczególnie gdy wody używa się w zastosowaniach krytycznych.
- Dla zapewnienia efektywnej pracy miernika rezystywności, należy czyścić elektrody jego
czujnika co 3-4 miesiące.
- Nigdy nie wolno zamykać odpływu przesączu lub koncentratu z membrany odwróconej osmozy,
jeśli jej zasilanie wodą jest wciąż otwarte. Gdy wylot przesączu jest zamknięty, wystąpi
ciśnienie wsteczne, co może spowodować rozerwanie membrany, czyniąc ją bezużyteczną.
Podobnie nie należy nigdy zatrzymywać odbioru koncentratu podczas normalnej pracy, inaczej
wystąpi osadzanie i blokowanie powierzchni membrany.
- Dla wydłużenia żywotności membrany odwróconej osmozy, należy zapewnić jej regularne płukanie
i czyszczenie. Płukanie usuwa substancje osadzone lub wytrącone na powierzchni membrany.
- Należy używać ultra-czystej aparatury (szklanej lub z tworzywa) do pracy z wodą
ultra-czystą. W przypadku czułych technik analitycznych, pojemniki na próbki powinny być
moczone w wodzie ultra-czystej przed użyciem. Naczynia szklane są zalecane, gdy jakość
wody pod względem organicznym jest krytyczna, podczas gdy pojemniki z tworzywa powinny być
używane gdy krytyczna jest jakość pod względem metali śladowych, mogą wymagać też
specjalnego przygotowania.